Dolaşırken karşıma arkadaşım çıktı.Bana kızgındı. 1 senedir kitabı bende duruyordu.Kaybetmiştim. Ona vermemiştim. Bana doğru geliyordu. Bakışları da içimi yakıyordu.Yolda karşılaştığımızda önce görmezden geldi,sonra kitabını vermediğimi hatırladı sanırım.Bence artık bir şeyler yapmalıydım.Ve kitabını getireceğimi söyleyip eve koştum.Kabul etti.Eve gelip odama ışık hızıyla çıktım ve kapıyı kilitledim.Aradan 1 saat geçince kapı çaldı. Kim diye camdan baktığımda....
Arkadaşımdı! Koşup anneme kapıyı açmamasını söyledim.Ona olanları anlatmadım,yoksa cezamın kaç gün olacağını düşünemiyordum.Bana neden açmayacağını sordu.Uzun hikaye deyip yeniden odama çıktım kapıyı kilitleyecektim ki...Anahtar içeride kalmış ,açılmıyordu.Anlayamadım.Akşam olunca televizyon izlemeye aşağı indim.televizyonu açtım filmim bitince saat 12:00 olmuştu.salonda yatmak zorundaydım. Neden biliyorsunuz değil mi? Sabah oldu oldu okula gidecektim.Yukarı çıktım.Kapı hala açılmıyordu.Anneme söyledim bahane sandı.İnanmıyordu.Gidip bakmasını söyledim.Baktı
_ Haklısın Açılmıyor.Dedi Ve gitmememi söyledi.Ama bugün okula en ünlü futbolculardan Ronaldo geliyordu.Bugünü iple çekmiştim.Ben de bugün gitmemeye karar verdim.Çünkü içeri girip çantamı alamazdım.Ve giyinemezdim.Bende arkadaşımın kitabını aradım.En sonunda buldum.Ve ona vermeye evlerine gittim.Kapıyı çaldım.Arkadaşım çıktı. Kızgınlığı geçmiş kitaba bakıp,gülümsüyordu.Bende gülümsedim.Ve kitabı ona verdim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder